پیامبر(صلى الله علیه و آله) در جمع صحابه نشسته بودند، دیدند جوانى نیرومند و توانا از اول صبح مشغول به كار است. افرادى كه در محضر رسول خدا(صلى الله علیه و آله) بودند گفتند: اگر این جوان نیرو و قدرت خود را در راه خدا به كار مىانداخت شایسته مدح و تعریف بود.
پیامبر(صلى الله علیه و آله) فرمود: «این سخنان را نگوئید، زیرا از چند حال خارج نیست، اگر او براى اداره زندگى خود كار مىكند كه محتاج دیگران نباشد، او در راه خدا قدم برداشته است. اگر كار مىكند كه پدر و مادر ضعیف و كودكان ناتوان را دستگیرى كند و آنها را از مردم بى نیازشان گرداند، باز هم به راه خدا مىرود. اگر با این عمل مىخواهد به تهیدستان افتخار كند و بر ثروت خود بیفزاید او به راه شیطان رفته و از راه راست منحرف گشته است.»(1579)