«یَأَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِى خَلَقَكُمْ وَ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَشًا وَ السَّمَاءَ بِنَاءً وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلَا تَجْعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادًا وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ؛(1757) اى مردم! پروردگار خود را پرستش كنید آن كس كه شما، و كسانى را كه پیش از شما بودند آفرید، تا پرهیزكار شوید. آن كس كه زمین را بستر شما، و آسمان [جو زمین ]را همچون سقفى بالاى سر شما قرار داد و از آسمان آبى فرو فرستاد و به وسیله آن، میوهها را پرورش داد تا روزىِ شما باشد. بنا بر این، براى خدا همتایانى قرار ندهید، در حالى كه مىدانید (هیچ یك از آنها، نه شما را آفریدهاند، و نه شما را روزى مىدهند).»