«قَالُواْ یَا شُعَیْبُ أَ صَلَوتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّترُكَ مَا یَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِى أَمْوَلِنَا مَا نَشَؤُاْ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِیمُ الرَّشِیدُ؛(718) گفتند: «اى شعیب! آیا نمازت به تو دستور مىدهد كه آنچه را پدرانمان مىپرستیدند، ترك كنیم یا آنچه را مىخواهیم در اموالمان انجام ندهیم؟! تو كه مرد بردبار و فهمیدهاى هستى!»