«وَ إِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِى ءَایَاتِنَا قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا یَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ؛(2741) هنگامى كه به مردم، پس از ناراحتى كه به آنها رسیده است، رحمتى بچشانیم، در آیات ما نیرنگ مىكنند (، و براى آن نعمت و رحمت توجیهات ناروا مىكنند) بگو: «خداوند سریعتر از شما مكر [چارهجویى ]مىكند و رسولان [فرشتگان ]ما، آنچه نیرنگ مىكنید (و نقشه مىكشید)، مىنویسند!»