بهوش باش دلى را ز قهر نخراشىبه ناخنى كه توانى گره گشایى كرد(1250) تا توانى درون كس مخراشكاندرین راه خارها باشد كار درویش مستمند بَر آركه تو را نیز كارها باشد زنبور درشت بىمروّت را گوىبارى چو عسل نمىدهى نیش مزن(1251)