«الإمام الصّادق(علیه السلام) : طلب الحوائج إلى النّاس استلاب للعزّ، و مذهبة للحیاء؛ و الیأس ممّا فی أیدی النّاس عزّ للمؤمن فی دینه. و الطّمع هو الفقر الحاضر؛(2727) امام صادق(علیه السلام) : نیازهاى خود را از مردم خواستن، سبب از دست رفتن عزّت و نابود گشتن شرم و حیاست؛ و نومیدى از آنچه در دست مردمان است، مایه عزّت مؤمن در دین او است. و آزمندى یعنى همان فقر (و نیازمند بودن به دیگران).»