«قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) حُجُّوا وَ اعْتَمِرُوا تَصِحَّ أَبْدَانُكُمْ وَ تَتَّسِعْ أَرْزَاقُكُمْ وَ تُكْفَوْنَ مَئُونَاتِ عِیَالِكُمْ وَ قَالَ الْحَاجُّ مَغْفُورٌ لَهُ وَ مَوْجُوبٌ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مُسْتَأْنَفٌ لَهُ الْعَمَلُ وَ مَحْفُوظٌ فِی أَهْلِهِ وَ مَالِه؛(941) على بن الحسین(علیه السلام) گفت: به حجّ و عمره بپردازید تا درد و بلا از جان شما برود و روزى شما فراخ گردد و خرجى اهل و عیال از دوش شما برداشته شود. على بن الحسین(علیه السلام) گفت: زائران خانه خدا به سه دسته تقسیم مىشوند: یك دسته مورد مغفرت واقع مىشوند و بهشت نیز بر آنان واجب مىشود. یك دسته مورد مغفرت واقع مىشوند ولى پرونده آنان باز مىماند تا حسنات و سیئات آنان ثبت شود و چه بسا دوزخى شوند. یك دسته مورد مغفرت واقع نمىشوند، اما حدّاقلّ پاداشى كه دریافت كنند، جان و مال و خاندانشان از بلا در أمان مىماند.»