وقتى شهید حاج على اكبر صادقى، پیك لشكر 27 محمد رسول الله((صلى الله علیه و آله)) را مىخواهند با آمبولانس به پشت خط ببرند، هنگام پرش آمبولانس از روى دست انداز، بدن شهید تكان شدیدى خورده و نام مبارك «حسین» از دهانش خارج مىشود (گویا مولایش حسین(علیه السلام) را زیارت كرده و مىخواهد این راز را به همرزمانش بگوید) مادر شهید مىگوید: وقتى فرزندم را در قبر گذاشتند بعد از قسم دادن او به على اكبر حسین(علیه السلام) از او خواستم یك بار دیگر چشمانش را باز كند تا بار دیگر او را ببینم؛ آنگاه او چشمانش را باز كرد و لبخند زد. همچنین این شهید هنگام تلقین تدفین، قامتش به احترام ذكر نام امام زمان عجّل الله تعالى فرجه الشّریف خم و بدنش تكان مىخورد.(1683)