در رأس روحانیت فقها و مراجع بزرگ تقلید هستند كه دشمن نمىتواند آنان را از لحاظ علمى و تقوایى تخطئه كند.(2021) طلاّب و فضلا به مسائل جدید و مورد ابتلاى جامعه بپردازند و سنّت اجازه اجتهاد توسط بزرگان حوزه به طلاب مجدّداً احیاء شود.(2022) علماى اسلام باید خود را با زمان تطبیق دهند و از مصارف جهان، فهم و درك صحیحى داشته باشند.(2023) فقه، محور تلاش علمى حوزههاى علمیّه بوده و همواره باید باشد و البته تطوّر شرایط زندگى بشرى، مانند همیشه در استنباط احكام الهى تأثیراتى گذاشته و از این پس هم خواهد گذاشت.(2024) حوزههاى علمیّه باید گامهاى بلندى را جهت رشد كمّى و كیفى برنامههاى خود بردارند.(2025) انقلاب اسلامى بر محور حوزه علمیّه به پیروزى رسید وامروز حوزه از لحاظ حرمت، تأثیر و آیندهنگرى، محور و هسته مركزى نظام است.(2026) حوزههاى علمیّه مزارع علماى دین و پرورشگاه نهالهاى بالنده فقاهت براى آینده است.(2027) تفقّه در دین، به معناى تلاش براى كسب شناخت عمیق در دین و عقاید و احكام اسلامى است. تفقّه در دین، گاهى ممكن است براى دنیا و مقام و عشق به درس و بحث و سرگرمى و عقب نماندن از دوستان باشد و گاهى براى دین، خدا، بهشت و نجات امّت باشد. دوّمى ارزشمند است كه بیمدهىِ مردم و دعوت آنان به راه خداست. فقه، آن چنان مهمّ است كه رسول خدا(صلى الله علیه و آله) در بدرقه على(علیه السلام) به یمن، به او فرمان آموزش فقه مردم را داد، «فقّههم فى الدین» و او را چنین دعا كرد: «اللّهم فقّهه فى الدین» با آنكه وى فقیهترین مردم بود. چنان كه حضرت امیر(علیه السلام) به فرزندش سفارش مىكند: «تَفقَّه فى الدّین فان الفقهاء ورثة الانبیاء». امام حسین(علیه السلام) نیز شب عاشورا در جملاتى خداوند را چنین ستود: «حمد خدایى كه ما را فقیه در دین قرار داد.» از امام صادق(علیه السلام) پرسیدند: اگر براى امام حادثهاى اتفاق افتاد، تكلیف مردم چیست؟ امام این آیه را تلاوت فرمود: از هر شهر و طایفهاى باید براى شناخت امام حركت كنند. فقه، تنها فراگیرى احكام دین نیست، بلكه همه معارف دینى قابل تحقیق، دقّت و ژرفنگرى است. هدف از فراگیرى فقه، هشدار مردم و هوشیار ساختن آنان و نجات از غفلت و بىتفاوتى نسبت به مشكلات است تفقّه در دین و آموزش دین به مردم، واجب كفایى است. جهاد و اجتهاد، هر دو واجب كفایى است. پس برنامهریزى چنان باید باشد كه نظام علمى محصّلین علوم دینى، به هم نخورد. شناختهاى دینى باید عمیق و ژرف باشد. شرط تبلیغ دینى آگاهى عمیق از آن است به سخنان یك اسلامشناس فقیه، مىتوان اعتماد كرد. فقه در دین، آن گاه ارزش دارد كه فقیه، عالم به زمان و آگاه از شیطنتها و راههاى نفوذ دشمن باشد تا بتواند هشدار و بیم دهد. براى طلاّب حوزهها، دو هجرت لازم است: یكى به سوى حوزهها و دیگرى از حوزهها بسوى شهرها. لذا ماندن در حوزهها جایز نیست. فقها نباید انتظار اطاعتِ مطلق همه مردم را داشته باشند، چون گروهى هرگز به راه دین و خدا نمىآیند. علما باید سراغ مردم بروند و منتظر دعوت آنان نباشند.