«عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْكَاهِلِیِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ(علیه السلام) إِنَّ امْرَأَتِی وَ امْرَأَةَ ابْنِ مَارِدٍ تَخْرُجَانِ فِی الْمَأْتَمِ فَأَنْهَاهُمَا فَتَقُولُ لِیَ امْرَأَتِی إِنْ كَانَ حَرَاماً فَانْهَنَا عَنْهُ حَتَّى نَتْرُكَهُ وَ إِنْ لَمْ یَكُنْ حَرَاماً فَلِأَیِّ شَیْءٍ تَمْنَعُنَاهُ فَإِذَا مَاتَ لَنَا مَیِّتٌ لَمْ یَجِئْنَا أَحَدٌ قَالَ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ(علیه السلام) عَنِ الْحُقُوقِ تَسْأَلُنِی كَانَ أَبِی(علیه السلام) یَبْعَثُ أُمِّی وَ أُمَّ فَرْوَةَ تَقْضِیَانِ حُقُوقَ أَهْلِ الْمَدِینَة؛(1845) به ابوالحسن موسى كاظم(علیه السلام) گفتم: خانم من با دخترم در مراسم ختم و تعزیه دوستان و آشنایان شركت مىكنند؛ موقعى كه من مانع مىشوم، خانم من مىگوید: اگر شركت در مراسم ختم و ماتم حرام است، ما را منع كن تا شركت نكنیم، و اگر حرام نیست، از چه رو مانع مىشوى كه اگر فردا از فامیل و بستگان ما كسى بمیرد، هیچ كس به مجلس ختم و فاتحه ما نیاید. ابوالحسن(علیه السلام) گفت: اداكردن حقوق دیگران هم جاى سؤال دارد؟ پدرم ابو عبد الله صادق(علیه السلام) مىفرمود: تا مادر من حمیده با امّ فروه مادر ناتنى من به این گونه مجالس بروند و حقوق شهروندان مدینه را ادا نمایند.»