باید تلاش کنیم از طریق تقوا به هوسها میدان ندهیم و آنها را در یخ و برف سرد بیمیلی به خود نماییها، نگه داریم تا به جنبش در نیایند وگرنه وقتی در معرض آفتابِ خودنمایى قرارشان دادیم آن چنان زنده مىشوند كه همهی زندگی ما را در اختیار میگیرند.
در خبر آمده كه یکی از همسران رسول خدا(ص) آش خوشمزهاى برای حضرت تهیه کردند، پیامبر(ص) كه قطب عالم هستىاند تنها انگشت مبارکشان را در آن زدند و همان اندازه از آن آش خوردند و فرمودند من نسبت به آن بىقرار مىشوم. یعنى حتى پیامبر خدا(ص) هم خود را در معرض چیزهایى اینچنین كه میلشان را تحریك میكند قرار نمىدهند. از این لحاظ به ما دستور دادهاند بر سر سفرهاى كه انواع غذاهاى خوشمزه در آن است نباید نشست تا تقوا حفظ شود چون اگر به هوس میدان دادیم همان هوس بالاخره كار را از دست ما خارج مىكند، اگر پیامبر خدا(ص) در مقابل آن غذا مىفرمایند بىقرار مىشوم حساب كنید من و شما در مقابل عواملی که میلمان را تحریک میکند چه اندازه باید خود را کنترل کنیم. کافی است شما به عکس یک نامحرم نگاه کنید، نگاهکردن از سر لذّت همان و میداندادن به نفس امّاره همان، دیگر این نفس امّاره است که شما را به دنبال خود میکشد و به جاهایی میبرد که در ابتدا تصور آن را هم نمیکردید که یک روزی کارتان به اینجاها کشیده شود. آیا در بین دوستان خود این موضوع را تجربه نکردهاید؟
وقتى مولوى مىگوید آن اژدها «از غم بىآلتى افسرده است» یعنى اگر مىبینید فعلاً هوستان تحرّك ندارد به خاطر آن است كه به آن میدان ندادهاید. پس مواظب باشید هیچ گاه به او میدان ندهید. شما دیدهاید جوانانی هستند كه در سن ازدواج و در اوج تحرّک شهوت، هیچ مشكلى ندارند. چون کارشان این است كه «اگر حرص بنالد بگیریم كرىها» همین كه هوسشان مىخواهد یك تكان بخورد با یك استغفار و یک صلوات و با نظر به نور ائمهی معصومین(ع) آن را ساكت مىكنند، چون از قبل مواظب بودند در دام هوسها گرفتار نشوند، معلوم است كه اگر همین جوانِ عزیز نگاه خود را در اختیار نداشت و نفس امّارهاش را بال و پر داده بودند حالا با آن صورتهای ذهنی، بیچاره مىشد، در حالی که در حال حاضر در موقعیتی است که با مأیوسکردن نفس امّاره خیلی در فشار امیال جنسی قرار ندارد. این است که عرض میکنم فكر نكنید قرار است این هوسها تا آخر همچنان شما را در فشار قرار دهند و تا آخر عمر مجبور باشید گرفتار آنها باشید. اینطور نیست، كافى است كه ما به نور تقوا هوسهایمان را فرو نشانیم و بعد به طور دائم مواظبشان باشیم - مثل مرغی که در اختیار ما است- و از جانب آنها راحت و در امنیت باشیم. معنى استغفار ائمهی عزیز(ع) همین بوده است. آنها مرتب استغفار مىكردند و هاى هاى گریه مىكردند تا مرغ نشستهی هوسشان تكان نخورد. به عبارت دیگر استغفار ائمه(ع) براى دفع هوس بود كه اصلاً به سمت آنها نیاید. گاهى سیل به خانه ما آمده است و ما تلاش مىكنیم كه آبها را از خانهمان بیرون بریزیم ولی یک وقت سیلبند جلوى خانهمان مىسازیم تا اصلاً آب به داخل خانه نیاید و در حالت دوم دائم مواظبیم مبادا خللى به آن سیلبند وارد شود. استغفار ائمه(ع) از باب حفظ سیلبند است، در صورتى كه استغفار ما عموماً برای بیرونریختن آبها از درون خانه است و اینکه از خدا بخواهیم صورتها و افکار گناهآلود را در منظر ما بزداید، به عبارت دیگر استغفار ما براى رفع و جبران اشتباهى است كه انجام دادهایم. همین هم خیلى خوب است. خدا به حق امام زمان(عج) ما را به توبه از گناهانمان موفق كند.
دوباره به قلبتان رجوع كنید. اگر متوجهاید در بسیارى اوقات هوسهایتان بستهاند و در کنترل شما هستند سعى كنید آن را در همان حالت حفظ كنید که این همان باقی ماندن بر تقوا است و سعی کنید خود را در معرض شرایطی قرار ندهید كه تحریككنندهی هوس میباشند، حال چه آن شرایط سفرهاى پر از غذاهای رنگارنگ باشد و چه سایتی باشد که میخواهد شما را تحریک کند و امنیتِ بین شما و خدا را برباید. در روایات آمده است كه با اغنیاء نشست و برخاست نكنید چون دل را میمیراند(226) چون در آن فضا ارزش تقوا کم میگردد و به ثروت ارزش داده میشود. با توجه به این نکات است که حضرت میفرمایند: «یا بُنَّىَ اَنَّ اَحَبَّ ما اَنْتَ آخِذٌ بِهِ اِلىَّ مِنْ وَصِیَّتى تَقْوَى اللّهِ» فرزندم! بیشترین بهرهای که میخواهم از این توصیه بگیری تقواى الهى است. تا انسان با ارتباط با این نامه و وصیت بتواند به روحانیتی برسد که امیال خود را در کنترل فرامین الهی قرار دهد و خود را در حصار امن الهی جای دهد و سعی کند هر كاری را براى خدا انجام دهد.