(80) وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُم مِّن بُیُوتِکُمْ سَکَناً وَجَعَلَ لَکُم مِّن جُلُودِ الْأَنْعَمِ بُیُوتاً تَسْتَخِفُّونَهَا یَوْمَ ظَعْنِکُمْ وَیَوْمَ إِقَامَتِکُمْ وَمِنْ أَصْوافِهَا وَ أَوْبَارِهَا وَأَشْعارِهَآ أَثَثاً وَمَتَعاً إِلَی حِینٍ
ترجمه: و خداوند برای شما از خانههایتان، مایه آرامش قرار داد، وبرای شما از پوستهای چهارپایان خیمههایی قرار داد، که روز کوچ شما و روز اقامت شما (حمل ونقل) آنرا سبک وخفیف مییابید. واز پشم وکرک وموهای آنها، برای مدتی لوازم و اسباب زندگی قرار داد.
نکتهها:
کلمهی «بیت» از «بیتوته» به معنای محل استراحتی است که انسان شب را در آنجا میگذراند. کلمهی «ظعن» به معنای رفتن است. کلمهی «اثاث» به معنای اجناسِ زیاد خانه است. مراد از «تستخفونها» خیمههایی است که حملونقل آن آسان و خفیف است.
پیامها:
1- خانه محل آسایش و آرامش است. (بیوتکم سکناً)
2- از نقش چارپایان و پوست آنها و کرک و مو وپشم آنها در تهیه اسباب زندگی و خیمهها غافل نشویم. (متاعاً)
3- زمان استفاده از نعمتها محدود است. (الی حین)
4- هماهنگی نعمتها با نیازهای بشر و تناسب ساختمان انسان با پوست و پشم و کرک و مو یکی از تدبیرهای الهی است. (جَعَل لکم - جَعَل لکم)
5- سبک وزن بودن پشم و پوست و کرک و مو، یکی از نعمتهای الهی است. (تستخفونّها)