تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 6
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره نحل آیه 52

(52) وَلَهُ مَا فِی السَّمَوَتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّینُ وَاصِباً أَفَغَیْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ‏
ترجمه: وآنچه در آسمان‏ها وزمین است از آن اوست وپرستش وفرمان‏برداری پیوسته برای اوست، پس آیا از غیر خداوند پروا می‏کنید.
نکته‏ها:
مراد از کلمه‏ی «دین» در آیه، پرستش و بندگی است که لازمه‏ی پذیرش دین و مکتب حق است. و کلمه‏ی «واصِب» به معنای دائم و شدید است، مانند آیه‏ی 9 سوره‏ی صافات: (و لهم عذاب واصب)
پیام‏ها:
1- بر خلاف آن عقاید خرافی که برای هر نوعی از موجودات، ربّی را فرض می‏کردند، خداوندِ همه‏ی آنچه در آسمان‏ها وزمین است، یکی است. (له ما فی السموات و الارض)
2- پرستش و بندگی، تنها در برابر خالق یکتا جایز است. (له الدین واصباً)
3- تشریع و قانون‏گذاری، حق کسی است که تکوین وآفرینش از آنِ اوست. سازنده‏ی هستی باید قانون هستی را وضع وبیان کند. (له مافی‏السموات... وله الدین)
4- شرک هیچ دلیل و توجیهی ندارد. (له ما فی السموات ... له الدین... افغیر اللَّه تتقون)