(31) جَنَّتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ لَهُمْ فِیهَا مَا یَشَآءُونَ کَذَلِکَ یَجْزِی اللَّهُ الْمُتَّقِینَ
ترجمه: به باغهایی دائمی داخل خواهند شد که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است، هر چه را بخواهند برای ایشان در آنجا موجود است، خداوند اینگونه پرهیزکاران را پاداش میدهد.
پیامها:
1- در بهشت، باغها و نهرها تنوع و تعدّد دارند. (جنات، انهار)
2- باغهای بهشتی، همیشه سبز است. خزان و خشکسالی ندارد. (جنات عدن)
3- پاداش پرهیز از لذات حرام دنیوی، کامیابیهای بینهایت اخروی است. (مایشاؤون)
4- «ما یشاؤون» بالاتر از «ماتشتهیه الانفس وتلذ الاعین» است. زیرا گاهی انسان چیزی را میخواهد که در آن لذت نفس و چشم نیست، مقام عرفان و معنویت است. (لهم ما یشاؤون)
5- سنت خداوند بر پاداش نیکوکاران است. (کذالک یجزی اللَّه المتّقین)