تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 6
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره نحل آیه 29

(29) فَادْخُلُواْ أَبْوَبَ جَهَنَّمَ خَلِدِینَ فِیهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَی الْمُتَکَبِّرِینَ
ترجمه: پس، از درهای دوزخ وارد شوید که جاودانه در آنجا خواهید ماند، و براستی چه بد است جایگاه متکبران.
نکته‏ها:
کفار، به هنگام مرگ که فرشتگان جان آنها را می‏گیرند، هم اظهار اسلام و تسلیم می‏کنند و هم گذشته‏ی بد خود را انکار می‏کنند. اما نه آن ایمان ارزش دارد، چون از روی اضطرار است نه اختیار، و نه این انکار مورد قبول است چرا که خداوند به کارهای آنان آگاه است.
پیام‏ها:
1- مرگ، نابودی نیست، بلکه قبض روح و جداکردن روح از جسم است. (تتوفیهم)
2- سنت خداوند آن است که کارها را باواسطه انجام دهد. (تتوفیهم الملائکة)
3- کفر و شرک، ظلم به انسانیت خویش است. (ظالمی انفسهم)
4- انسان روزی مجبور به تسلیم است، امّا چه سود؟ (فالقوا السّلم ... فادخلوا ابواب جهنّم)
5- لحظه‏ی جان دادن، لحظه‏ی حساسی برای مؤمن و کافر است. در مورد کافر می‏فرماید: (تتوفیهم الملائکة ظالمی انفسهم) و در مورد مؤمن در آیه‏ی 32 نحل می‏فرماید: (تتوفیهم الملائکة طیبین)
6- جهنّم درهای متعددی دارد وهر خلاف‏کار از طریق خاصی، به دوزخ می‏رود.(ابواب)
7- ریشه‏ی اصلی کفر، روحیه‏ی تکبرّ است. (الکافرین ...المتکبرین)