(42) الَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ
ترجمه: (آنان) کسانی هستند که صبر نمودند و بر پروردگارشان توکل مینمایند.
نکتهها:
قرآن، در آیات متعددی دربارهی هجرت و آثار آن در دنیا و آخرت سخن گفته است. چنانکه در آیه 100 سورهی نساء میفرماید: (من یهاجر فی سبیل اللَّه یجد فیالارض مراغماً کثیرة وسعةً) یعنی هرکس در راه خدا هجرت کند، در زمین جایگاههای بسیار و وسیع مییابد.
این آیه تعبیر به «هاجروا فیاللَّه» نموده، که طبیعتاً از «هجرت فیسبیل اللَّه» خالصتر و دقیقتر است.
پیامها:
1- کسانی که برای نشر دین یا حفظ دین و یا حفظ جانِ خود، از وطن ومال بگذرند وهجرت کنند به نتیجه میرسند. (والذین هاجروا... لنبوّئنّهم)
2- اگر قدرت مقابله با ظالم را نداری، حق نداری سلطهی او را بپذیری، بلکه باید هجرت کنی. (هاجروا فی اللَّه من بعد ما ظلموا)
3- هجرت، صبر وتوکّل، رمز پیروزی در برابر دشمن است. (هاجروا... صبروا... یتوکّلون)
4- در برابر ستمگران، به ایمان، توکل و مقاومت خود وابسته باشید، نه قدرتهای بیگانه و خارجی. (صبروا وعلی ربهم یتوکلون)
5- گشایش وآسایش، بدون تحمل سختی هجرت، حاصل نمیشود. (هاجروا ... لنبوّئنّهم فی الدنیا حسنة)