(17) أَفَمَن یَخْلُقُ کَمَن لَّا یَخْلُقُ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ
ترجمه: پس آیا آنکه میآفریند همانند کسی است که نمیآفریند؟ پس آیا یاد نمیکنید و پند نمیگیرید؟.
نکتهها:
از ابتدای سورهی نحل تا اینجا در پانزده آیه، نعمتهای الهی را برمیشمرد و در این آیه، یک نتیجه کلّی گرفته و بصورت سؤال، این مطلب را بیان میدارد که: آیا کسی که خلق میکند، همانند بتها یا طاغوتهایی است که قدرت خلق ندارند؟ چرا بجای خداوند متعال سراغ آنها میروید؟
پیامها:
1- درشیوهی تبلیغ از جزئی به کلّی بروید. ابتدا نمونههایی را بیان کنید و سپس نتیجهگیری کلّی کنید. بعد از 15 آیه ذکر نعمتها میفرماید: (اَفمن یخلق کمن لایخلق)
2- در شیوهی تبلیغ، وجدانِ مخاطب را به قضاوت بگیرید و عقل و فطرت او را بیدار کنید. (افلا تذکرون)
3- عقل و وحی با یکدیگر هماهنگ است و آنچه را قرآن بیان کرده عقل میپذیرد. (افلا تذکرون)
4- آفرینش پایان نیافته است بلکه استمرار دارد. (یخلق)
5- خداشناسی وخداپرستی در نهاد تمام انسانها هست، فقط تذکّر لازم دارد. (افلا تذکرون)