(6) وَلَکُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَحِینَ تَسْرَحُونَ
ترجمه: و برای شما در چهارپایان، (شب هنگام) که از چراگاه برمیگردانید و (بامدادان) که به چراگاه میفرستید، شکوه و جلوهای است.
نکتهها:
«تسرحون» از «سرح» به معنای فرستادن دام به چراگاه، و «تریحون» از «رَوح» به معنای هنگام بازگشت چارپایان به آغل است.
منافع حیوانات برای انسان بسیار است. شیر و گوشت آن برای خوراک، پوست و پشم آن برای کفش و لباس، پُشتِ آن برای بار، پای آن برای شخم و حتی فضولات آن برای کود، و با این همه برکات، زحمت آن برای انسان بسیار اندک است.
در روایات، بهترین کار پس از زراعت، دامداری عنوان شده است، البته به شرط آن که همراه با پرداخت زکات و توجه به محرومان باشد.
پیامها:
1- چهارپایان، (مثل دیگر موجودات) برای انسان آفریده شدهاند. (والانعام خَلَقَها لکم)
2- توجه به نعمتها، عشق به آفریدگار وروح بندگی را در انسان زنده میکند. (والانعام خلقها لکم)
3- گیاه خواری ،ارزش نیست. خداوند خوردن گوشتِ حیوانات را یکی از منافع آنها میشمرد. (و منها تأکلون)
4- جمالِ جامعه به استقلال، خودکفایی، تولید وتوسعهی دامداری است.(جمالٌ حین...)
5- جمال و زینت، یکی از نیازهای طبیعی فرد و جامعه است. (لکم فیها جمال)
6- جمالِ جامعه، در حرکت و تلاش است، نه رکود و خمود، آنهم حرکتِ جمعی نه تکروی! (فیها جمال حین تریحون)
7- جمال، در خدمتِ مردم بودن است، نه فقط فکر سیر کردنِ شکم خود. جمال، تحتِ امرِ چوپان عاقل بودن است، نه رها ویلهبودن. (جمال حین تریحون و...)