(68) وَأَوْحَی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتاً وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا یَعْرِشُونَ
ترجمه: وپروردگارت به زنبور عسل وحی (و الهام غریزی) کرد که از بعضی کوهها و درختان و از دار بستهایی که مردم میسازند خانههایی بساز.
نکتهها:
کلمه «وحی» به معنای اشاره و انتقال سریع و مخفی است که علاوه بر وحی الهی به انبیا، هم شامل غریزه میشود، نظیر این آیه و هم شاملِ الهام الهی، نظیر آیهی (و اوحینا الی ام موسی)**قصص، 7.*** که خداوند به مادر موسی الهام کرد، و هم شامل وسوسههای شیطانی مانند آیهی (ان الشیاطین لیوحون الی اولیائهم)**انعام، 121.***
پیامها:
1- تلاش و حرکت حیوانات و انتخاب مسکن آنها بر اساس غریزهای است که خداوند در نهاد آنها قرار داده است. (اوحی ربّک الی النحل ...)
2- بهترین نوع عسل، عسلِ زنبورهای کوهستان است که از گل و گیاه کوهی استفاده کنند.**همانگونه که بهترین نوع گوشت، گوشت تازه است نه منجمد. (لحماً طریاً) نحل، 14.*** (نه مواد قندی مصنوعی که در نزدیکی کندو قرار دهند!) (اتخذی من الجبال ... و من الشجر...)