(75) قَالُواْ جَزَ ؤُهُ مَن وُجِدَ فِی رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَ ؤُهُ کَذَ لِکَ نَجْزِی الظَّلِمِینَ
ترجمه: گفتند: کیفر سارق، آنکه پیمانه در بارش پیدا شود، پس خود او کیفرش است (که به عنوان گروگان یا برده در اختیار صاحب پیمانه قرار گیرد) ما (در منطقهکنعان)، ظالم (سارق) را اینگونه کیفر میدهیم.
پیامها:
1- مجازات سرقت در میان بعضی اقوام گذشته، بردگی سارق بوده است.**بگفته مجمعالبیان، بردگی به مدت یکسال بوده است.*** (فهو جزاؤه)
2- در قانون استثنا و تبیعض وجود ندارد. هر کس سارق بود برده خواهد شد. (من وجد فی رحله)
3- کیفر خلافکار در کشور بیگانه میتواند طبق قانون خود او باشد نه کشور میزبان. (کذلک نجزی الظالمین)
4- سرقت نمونهی بارز ستمکاری است. (به جای «سارق»، «ظالم» آمده است)