(34) فَأَصَابَهمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
ترجمه: پس کیفر بدیهایی که انجام دادند به آنان رسید و آنچه که آنان به مسخره میگرفتند آنان را فراگرفت.
نکتهها:
«سیّئه» به گناهان کوچک، در مقابل گناهان بزرگ گفته میشود، مانند آیهی «ان تجتنبوا کبائر ما تنهون نکفّر عنکم سیئات»**نساء، 31.*** بنابراین آنچه در دنیا از کیفر به انسان میرسد، گوشهای از عملکرد اوست، و اصلِ کیفر در قیامت است.
«حاق بهم» به معنی «حلّ بهم»، یعنی آنچه را مسخره میکردند برخودشان حلول کرد.
پیامها:
1- دود اعمال بد، به چشم خود انسان میرود. (فاصابهم سیئات ما عملوا)
2- کیفر مسخرهی دیگران، در همین دنیا به انسان میرسد.(حاق بهم ماکانوا به یستهزؤن)
3- دیگران را مسخره نکنید که خود گرفتار آن میشوید. (حاق بهم ماکانوا به یستهزؤن)