(114) فَکُلُواْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلَلًا طَیِّباً وَاشْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ
ترجمه: پس، از آن چیزهای حلال و پاکیزهای که خداوند روزی شما کرده بخورید، و اگر تنها او را میپرستید نعمت خدا را شکرگزارید.
نکتهها:
اسلام خوردن چیزی را اجازه میدهد که هم طیّب باشد و هم حلال. چیزهایی مثل شراب و گوشت خوک ممنوع است، چون ذاتاً خبیث و ناپاک است. و چیزهایی که با پول غصبی خریداری شود، گرچه خودش طیّب باشد، ممنوع است چون حرام است.
اکنون که کفران نعمتها و تکذیب انبیا سبب قهر و عذاب خداست، پس بجای کفران وکفر، از نعمتهای حلال بهرهگرفته وحلالوار بخورید وشکرگزار باشید.
پیامها:
1- در اسلام ریاضت و رهبانیّت نیست. (فکلوا مما رزقکم اللَّه)
2- مصرف در چارچوب حلال مجاز است، نه هر چه بدست آمد. (فکلوا...حلالاً طیّباً)
3- دستورات دین مطابق فطرت است. خوردنیهایی که مطابق طبع انسان باشد، مجاز است. (فکلوا... طیّباً)
4- دینِ جامع، دستوراتش نیز جامعیّت دارد. هم طهارت ظاهری را شرط مصرف میداند، (طیّبا) هم طهارت باطنی و حقوقی را. (حلالاً)
5- روزی را نعمت وهدیه الهی بدانیم، نه محصولِ زرنگی خود. (رزقکماللَّه... نعمتاللَّه)
6- خوردن برای خوردن نیست، برای انجام وظایف است. (فکلوا... واشکروا... تعبدون)
7- عبادت وبندگی بدون شکر نعمتها نمیشود. (واشکروا نعمتاللَّه انکنتم ایاه تعبدون)