تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 6
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره نحل آیه 24

(24) وَإِذَا قِیلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّکُمْ قَالُواْ أَسَطِیرُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه: وهرگاه به آنان گفته شد: پروردگارتان چه نازل کرده؟ گفتند افسانه‏های پیشینیان.
نکته‏ها:
کلمه «اساطیر» یا جمعِ «اُسطوره» به معنای حکایات و افسانه‏های خرافی است که به صورت مکتوب درآمده باشد، و یا جمع «اَسطار» به معنای سطرهایی که از روی کتب پیشین، نسخه‏برداری شده باشد. در قرآن این کلمه، نُه بار از زبان کفّار نقل شده که در همه‏ی موارد همراه کلمه‏ی «اوّلین» است، یعنی آنها می‏گفتند: این حرفها تازگی ندارد، بلکه همان بافته‏های پیشینیان است.
بعضی جامعه‏شناسان امروز نیز مذهب را زاییده جهل و خرافه می‏دانند، که شاید این حرف، بخاطر بعضی خرافاتی باشد که در میان اصولِ اصیلِ ادیان الهی، جای گرفته و در واقع ربطی به مذهب ندارد.
پیام‏ها:
1- فرستادن پیامبران و کتب آسمانی، از شئون ربوبیِ خداوند برای هدایت و تربیت مردم است. (انزل ربّکم)
2- خوی افراد مستکبر، تحقیر کردن است، گاهی تحقیر مکتب، گاهی رهبر و گاهی امّت. (انّ اللَّه لایحب المستکبرین و اذا قیل لهم...)
3- با آنکه تنها بخشی از قرآن، داستان است نه همه‏ی آن، ولی همان داستان‏ها هم مربوط به اقوام و پیامبرانی است که مردم زمان پیامبر از بیشتر آنها بی‏خبر بودند. پس چگونه می‏توان به قرآن نسبت داد: (اساطیر الاولین)؟