(55) لِیَکْفُرُواْ بِمَآ ءَاتَیْنَهُمْ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
ترجمه: تا آنچه را (از نعمت وبرطرف کردن سختیها) به آنان دادهایم (بخاطر شرک ورزی) ناسپاسی کنند، پس کامیاب شوید که به زودی خواهید دانست (سزای کفران و شرک شما چیست؟)
نکتهها:
سیری در آیات گذشته تا اینجا، شیوهی دعوت و تربیت الهی را نشان میدهد:
او خداوند یگانه است؛ (انما هو اله واحد)، مالک همه چیز است؛ (له ما فی السموات والارض)، مربّی است؛ (له الدین)، منعم است؛ (ما بکم من نعمة فمن اللَّه)، فریادرس است؛ (اذا مسکم الضُّر فالیه تجئرون)، پس آیا باز هم به سراغِ دیگران برویم؟
پیامها:
1- پایان شرک، کفر به خدا و کفران نعمتهای اوست. (یشرکون لیکفروا)
2- توجه به غیر خدا، کفران نعمتهای اوست. (لیکفروا بما آتیناهم)
3- با آنکه مردم دائماً کفران میکنند، اما باز هم خداوند نعمتهای خود را باز نمیدارد. (لیکفروا... فتمتعوا)
4- پایان کامیابیهای کفرآلود، قهر الهی است. (فتمتعوا فسوف تعلمون)
نظیر آیهی 30 سوره ابراهیم؛ (قل تمتّعوا فان مصیرکم الی النار)