(97) قَالُواْ یَأَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَآ إِنَّا کُنَّا خَطِئِینَ
ترجمه: (فرزندان) گفتند: ای پدر! برای گناهانمان (از خداوند) طلب آمرزش کن که براستی ما خطاکار بودیم.
نکتهها:
فرزندان یعقوب موحّد بودند وبه مقام والای پدرشان آگاه بودند؛ (یا ابانا استغفر لنا) آنچه به عنوان «ضلال» به پدر نسبت دادهاند، مراد گمراهی در عقیده نیست، بلکه گمراهی در تشخیص و علاقمندی او به یوسف بود.
پیامها:
1- برای آمرزش گناهان، توسل به اولیای خدا جایز است. (یا ابانا استغفر لنا)