(40) مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَآءً سَمَّیْتُتُموهَآ أَنتُمْ وَ ءَابَآؤُکُم مَّآ أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَنٍ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُواْ إِلَّا إِیَّاهُ ذَ لِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه: شما غیر از خداوند چیزی را عبادت نمیکنید مگر اسمهایی (بی مسمّا) که شما و پدرانتان نامگذاری کردهاید (و) خداوند هیچ دلیلی (برحقانیت) آن نفرستاده است. کسی جز خداوند حق فرمانروایی ندارد، او دستور داده که او را نپرستید. این دین پا بر جای و استوار است ولی اکثر مردم نمیدانند.
پیامها:
1- معبودهایی غیر او واقعی نیستند، بلکه ساخته خیال شما و نیاکان شماست. (ماتعبدون الا اسماء سمّیتموها انتم و اباؤکم)
2- عقاید آدمی باید متکی بر دلیل وبرهان عقلی یا نقلی باشد. (من سلطان)
3- در برابر هیچ فرمانِ غیر الهی، کرنش نکیند. زیرا فرمان دادن تنها حق خداوند است. (ان الحکم الاّ للَّه)
4- هر قانونی جز قانون الهی، متزلزل است. (ذلک الدین القیّم)
5- جهل و نادانی، زمینهساز پیدایش شرک است. (لا یعلمون)
6- بیشتر مردم جاهلند. (اکثر النّاس لا یعلمون) (یا جاهل بسیط که به جهل خود آگاه است یا جاهل مرکب که خیال میکند، میفهمد ولی در واقع نمیداند).
7- بسیاری از قدرتها، سازمانها، مؤسسات ، سمینارها، قطعنامهها، ملاقاتها و حمایتها و محکومیتها و عناوین و القاب دیگر، اسمهای بیمسمّی و بتهای مدرن روزگار ما هستند که خود ساختهایم و به جای خدا، دنبالهرو آنان شدهایم. (ما تعبدون ... اسماء سمّیتموها)