تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 6
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره نحل آیه 67

(67) وَمِن ثَمَرَ تِ النَّخِیلِ وَالْأَعْنَبِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً وَرِزْقاً حَسَناً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَأَیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ‏
ترجمه: واز میوه‏های درختان خرما وانگور، هم (نوشیدنی) مست‏کننده و هم رزق نیکو می‏سازید. البته در این امر برای گروهی که تعقل می‏کنند نشانه روشنی است.
نکته‏ها:
کلمه‏ی «سُکر» به معنای از دست دادن عقل است وکلمه‏ی «سَکر» به منشأ آن می‏گویند.
در دو آیه قبل سخن از آب و شیر بود که دو نوشیدنی طبیعی و مستقیم است. این آیه سخن از نوشیدنی‏هایی است که ما از طریق فشردن میوه‏ها بدست می‏آوریم. آنجا که دست خدا در کار است، همه لطف و صفاست، آب باران و شیر خالص، ولی آنجا که دستِ بشر دخالت می‏کند، گاهی رزق نیکو حاصل می‏شود و گاهی شراب که مایه فساد و تباهی است.
پیام‏ها:
1- هر چیزی که سبب مستی شود، رزق نیکو نیست. (سکراً و رزقاً حسناً)
2- آنچه خدا آفریده خوبست، این شما هستید که نعمت‏ها را در چه راهی مصرف کنید، یا چه کارهایی روی آن انجام دهید. (تتخذون منه سکراً و رزقاً حسناً)
3- در آفرینش میوه‏ها (تنوع رنگ و طعم و خواص آنها و فواید کوتاه مدت و دراز مدت آنها و ترکیبات آنها و تأمین نیازمندی‏های انسان و مقدار تولید آن ومناسبت محل تولید با ساکنان منطقه ودسترسی انسان به آنها و عواملی که در پیدایش آنها بکار رفته) نشانه‏ای برای توجه به خالق است. (ان فی ذلک لایة)