(62) وَیَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا یَکْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْکَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَی لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ
ترجمه: ومشرکان، آنچه را برای خود نمیپسندند برای خدا قرار میدهند و زبانشان به دروغ میگوید که نیکوتر برای آنان است. حقا که آتش برای آنان است وآنان (به سوی آن) پیشگامانند.
نکتهها:
این آیه به همان تفکر خرافی اشاره دارد که در چند آیه قبل مطرح شد و آن اینکه مشرکان، فرشتگان را دختران خدا میپنداشتند در حالی که دختر را برای خود مایهی ننگ میشمردند، به پسر افتخار میکردند و آن را نعمتی بهتر از دختر معرفی میکردند. (و تصف السنتهم الکذب انّ لهم الحسنی)
پیامها:
1- آنچه را برای خود دوست نمیدارید، برای خدا قرار ندهید. (یجعلون للَّه ما یکرهون)
2- انسان گاه چنان دچار خیالات میشود که تصور میکند، برتر از دیگران است و عاقبتش بهتر از دیگران میباشد. (تصف السنتهم الکذب انّ لهم الحسنی)**این افراد در آیات دیگر نیز چنین معرفی شدهاند: (یحسبون انهم یحسنون صنعاً)، کهف، 104 و (لئن رجعت الی ربی انّ لی عنده للحسنی)، فصلت، 50.***