(122) وَءَاتَیْنَهُ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِی الْأَخِرَةِ لَمِنَ الْصَّلِحِینَ
ترجمه: ودر دنیا به او نیکی دادیم و قطعاً او در آخرت (نیز) از صالحان و شایستگان است.
نکتهها:
کلمهی «اجتبی» از «جبابة» به معنای جمعآوری و متمرکز کردن است، اجتباء خداوند یعنی افرادی را از تشتت و گرایشهای گوناگون حفظ و برای خود متمرکز و خالص میکند.
نام نیک، ذریّه طیبه، بنای کعبه، عمر طولانی، دعای مستجاب، مال زیاد از نمونههای حسنه در دنیاست. (اتیناه فی الدنیا حسنة)
در این آیات خداوند پنج کمال برای ابراهیم برمیشمرد و سپس پنج مقام به او میدهد؛ اما پنج کمال: (اُمة - قانتاً - لم یک من المشرکین - حنیفاً - شاکراً) امّا پنج مقام و لطف از طرف خداوند: (اجتباه - هداه - فیالدنیا حسنة - فی الاخرة لمن الصالحین - اتّبع ملة ابراهیم که در آیه بعد است.)
پیامها:
1- انتخاب خداوند بر اساس شایستگی خود انسان است. (قانتاً، حنیفاً، شاکراً، اجتباه)
2- آن را که خدا برگزیند، به مقصدش میرساند. (اجتباه... هداه الی صراط مستقیم)
3- دعای انبیا مستجاب است. (ابراهیم از خداوند درخواست کرده بود که به صالحان ملحق شود،**(رب هب لی حکماً والحقنی بالصالحین) شعراء، 83. ***در این آیه خداوند میفرماید: (انّه فی الاخرة لمن الصالحین)