غفلت، آمادگی لِقای پروردگار و گامنهادن در بساط قرب او را از انسان میگیرد؛ زیرا وصول به این مقام والا، جز در سایه معرفت و آگاهی امکانپذیر نیست.
در یکی از مناجاتهای امیرمؤمنان علی علیه السّلام که مرحوم علّامه مجلسی در بحارالانوار نقل کرده است به این موضوع اشاره نموده است: الهی ان أنامتنی الغفلة عن الاستعداد للقائک فقد للقائک فقد نبّهتنی المعرفة بکرم آلائک؛ پروردگار من! اگر غفلت مرا به خواب فرو برده و استعداد لقای تو را از من گرفته؛ شناخت کَرم نعمتهایت مرا از این خواب غفلت بیدار ساخته است.
این جمله، بخشی از مناجات معروف شعبانیه است که طبق گفته مرحوم علّامه مجلسی قدس سره مناجاتی است که علی علیه السّلام و امامان معصوم علیهم السّلام در ماه شعبان با آن، با خدا راز و نیاز میکردند.(559)