حبّ دنیا که سرچشمه به رأس خطایا و معاصی است، یکی دیگر از عوامل عجله و شتاب است. بنده دنیا جز دنیا را نمیبیند، و گویی چشم و گوش او کور و کَر میشود. آتش عشق و شوق دنیا در دل او زبانه میکشد و او را با شتاب به دنبال خیالات خام میفرستد و اغلب بر اثر عجله و شتابکاری، مشکلات و موانع راه را نمیبیندو خود را برای مقابله با آن آماده نمیکند و به همین دلیل گرفتار شکست و ناکامی میشود.