عافیت و سلامت گرچه از نعمتهای بزرگ خداست؛ ولی به خصوص یکی از عوامل غفلت است، به همین دلیل یکی از الطاف خفیّه الهی آن است که گهگاه عافیت و سلامت را از انسان میگیرد و او را به درد و رنج مبتلا میسازد تا پردههای غفلت از برابر چشمهای او کنار رود و واقعیّتها را با چشم دل ببیند و آمادگی برای عکسالعمل مناسب در برابر آنها پیدا کند.
به همین جهت در یکی از بیانات رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در حدیثی در فواید و برکات بیماری آمده است که خطاب به سلمان فارسی به هنگام عیادتش فرمودند: در موقع بیماری نعمتهایی نصیب میشود، از جمله: أنت من اللّه بذکر و دعاؤک فیه مستجاب؛ تو به یاد خدا میافتی و (پردههای غفلت کنار میرود و به همین جهت) دعای تو به اجابت میرسد.(553)