شهوتپرستی، پردههای ضخیمی بر عقل و فکر انسان میاندازد؛ حق را در نظر او باطل و باطل را در نظر او، حق جلوه میدهد. در روایات گذشته نیز بیان داشتیم که: طاعة الهوی تفسد العقل؛ هواپرستی عقل را باطل میکند.(466) به همین دلیل بسیاری از شهوتپرستان به هنگام غلبه شهوت، کارهایی انجام میدهند که بعد از فرونشستن آتش شهوت، از آن عمل خویش سخت پشیمان شده و گاه تعجّب میکنند که چگونه دست به انجام آن کار احمقانه و غلط زدهاند.
در حدیث دیگری امیرمؤمنان علی علیه السّلام میفرمایند: اذا أبصرت العین الشّهوة عمی القلب عن العاقبة؛ هنگامی که چشم، مظاهر شهوت را ببیند، عقل از مشاهده عاقبت کار بازمیماند.(467)