این خوی ناپسند، مانند بسیاری از رذایل دیگر، قبل از هر چیز از هواپرستی سرچشمه میگیرد، انسانهای هواپرست، معمولاً برای رسیدن به خواست دل، عجول و دستپاچهاند و غالباً هوا و هوسها به آنها اجازه نمیدهد، در عواقب امور بیندیشند و راه درست را برای رسیدن به مقصد برگزینند؛ به همین جهت خود را به آب و آتش میزنند و با دستپاچگی به سوی هوسهای خویش میدوند و خود را گرفتار میسازند.