تربیت
Tarbiat.Org

خانه

تفسیر نور جلد 9(دوره ده جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 59. حشر آیه 20

آیه
لَا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَآئِزُونَ‏
ترجمه
اهل آتش و اهل بهشت یکسان نیستند، اهل بهشت همان رستگارانند.
نکته ها
مصداق روشن کسانی که خداوند را فراموش کردند، منافقانند. در آیه 67 سوره توبه درباره منافقان می‏خوانیم: «نسوا اللّه فنسیهم» البتّه خداوند فراموشکار نیست، بلکه لطف خود را از آنان باز می‏دارد. «و ما کان ربّک نسیّا»** مریم، 64.***
غفلت، خطرناک‏ترین آفت انسان است. قرآن می‏فرماید: گروهی از مردم، از چهارپایان بدترند، زیرا غافلند، «أولئک کالانعام بل هم أضل أولئک هم الغافلون»**اعراف، 179.*** بنابراین غفلت از خدا «نسوا اللّه»**توبه، 67.***، غفلت از قیامت «نسوا یوم الحساب»**ص، 26.*** و غفلت از آیات الهی، «اتتک آیاتنا فنسیتها»**طه، 126.*** باعث سقوط انسان به مرحله‏ای پست‏تر از حیوانیّت می‏شود.
کسی که خدا را فراموش می‏کند، قهراً فردی بی‏راهه، بی‏رهبر، بی‏هدف و بی‏قانون، غرق در شهوات می‏شود و تمام هدف‏ها و عملکردش سلیقه‏ای و مطابق تمایلات و هوس‏های خودش می‏شود و این بزرگ‏ترین خطر برای انسان است.
کسی‏که لطف او را فراموش کند، مأیوس شده و به بن بست می‏رسد.
کسی‏که عفو او را فراموش کند، خود را قابل اصلاح نمی‏بیند و دست به هر کاری می‏زند.
کسی‏که رهبران الهی را فراموش کند، دنبال هر طاغوتی می‏رود و فاسد می‏شود.
کسی‏که قانونِ او را فراموش کند، هر روز به سراغ صدایی می‏رود و سر در گم می‏شود.
کسی‏که راه او را فراموش کند، در میان صدها راه دیگر گیج شده و به بی‏راهه می‏رود.
کسی‏که اولیای او را فراموش کند، دوستان ناباب او را به بازی می‏گیرند.
کسی که نعمت‏های خدا را فراموش کند، متملّق دیگران می‏شود.
کسی که خدا را فراموش کند، قهراً اهداف حکیمانه‏ی او در مورد آفرینش انسان را فراموش خواهد کرد و هرکه هدف خلقتش را فراموش کند، عمر، سرمایه واستعدادش را هدر می‏دهد.
انسان فطرتاً خداشناس است و فراموشی، عارض بر او می‏شود. کلمه «نسیان» در موردی است که قبلاً علم و توجه باشد.

پیام ها
1- مؤمنان، در معرض غفلت از یاد خدا هستند و نیاز به هشدار دارند. «یا أیّها الّذین آمنوا اتقوا اللّه... و لاتکونوا کالّذین نسوا اللّه»
2- گام اول سقوط، از خود انسان است، خودفراموشی کیفر الهی است. «نسوا اللّه فانساهم»
3- کیفر الهی متناسب با عمل است. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم»
4- گناه و انحراف، ثمره غفلت از یاد خداست. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم أولئک هم الفاسقون»