آیه
ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَی الَّذِینَ آمَنُواْ وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لَا مَوْلَی لَهُمْ
ترجمه
این (کیفرِ کافران) به خاطر آن است که خداوند، یاور کسانی است که ایمان آوردهاند و همانا کافران یاوری ندارند.
نکته ها
مراد از «مولی»، دوست و یاور است وگرنه همهی هستی تحت ولایت خدا میباشد و در این جهت، تفاوتی میان مؤمن و کافر نمیباشد.
مؤمنانی که در این دنیا به ظاهر بییار و یاور بوده و تکیهگاهشان فقط خدا بود، روز قیامت خداوند یاور آنان است. «اللّه مولَی الّذین آمنوا» چنانکه در دنیا نیز چنین است: «اللّه ولیّ الّذین آمنوا»**بقره، 256.*** امّا کافران که در دنیا دوستان و یاورانی داشتهاند، «والّذین کفروا اولیائهم الطاغوت»**بقره، 256.*** در قیامت مشخص میشود که اینان یاور واقعی آنها نیستند. «و انّ الکافرین لامولی لهم»
پیام ها
1- ایمان، وسیله جلب حمایتهای الهی و کفر، عامل از دست دادن آنهاست. «اللّه مولی الّذین آمنوا و انّ الکافرین لامولی لهم»
2- در روز قیامت، هیچ یک از حامیان کفّار و مشرکان، کارساز نیستند. «و انّ الکافرین لامولی لهم»