تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 9(دوره ده جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 50. قاف آیه 42،41

آیه
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ‏
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِ‏ّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ‏
ترجمه
و گوش به (زنگ) روزی باش که منادی از مکان نزدیک ندا می‏دهد.
روزی که آن صیحه حقیقی را (از صور اسرافیل) بشنوند، آن روز، روز خروج (مردم از قبرها) است.
نکته ها
در آیه 11، اصل خروج مردگان از قبرها و در آیه‏42 زمان خارج شدن بیان شده است.
تعبیر به «مکان قریب»، اشاره به آن است که این صدا آن چنان در فضا پخش می‏شود که گویی بیخ گوش همه است و همه آن را به طور یکسان و از نزدیک می‏شنوند. آن روز بدون نیاز به وسیله خاصّ، همه‏ی اهل محشر صدای منادی را در نزدیک خود می‏شنوند.
مراد از «صیحه» در این آیات، صیحه نخستین نیست که پایان این جهان را اعلام می‏دارد، بلکه مراد صیحه دوم که همان صیحه قیام و حشر مردم است، می‏باشد.
پیام ها
1- یاد قیامت و کیفر کفّار یاوه‏سرا، به انسان صبر و استقامت می‏دهد. «فاصبر علی ما یقولون... و استمع یوم یناد...»
2- صیحه آسمانی (صور اسرافیل) در آستانه قیامت، امری قطعی و بجاست (نه تشریفاتی). «الصیحة بالحق»
3- معاد، جسمانی است و انسان‏ها از همین خاک سر برخواهند آورد. «یوم الخروج» چنانکه در آیات بعد نیز می‏خوانیم: «تشقّق الارض عنهم»