تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 9(دوره ده جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 55. رحمن آیه 30،29

آیه
یَسْئَلُهُ مَن فِی السَّمَوَ اتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ‏
فَبِأَیِ‏ّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ‏
ترجمه
هر که در آسمان‏ها و زمین است، (نیاز خود را) از او درخواست می‏کند. او هر روز(هر زمان) در شأن و کاری است.
پس کدام نعمت پروردگارتان را تکذیب می‏کنید؟
نکته ها
سؤال و درخواست، گاهی به زبان حال است و گاهی به زبان قال. انسان، چه نیازمندی خود به خداوند را به زبان آورد و چه نیاورد، در هر صورت، همواره محتاج خداست.
مراد از «یوم» در آیه، روز نیست، بلکه مطلق زمان است، زیرا خداوند در زمان نمی‏گنجد، بلکه فراتر از زمان است.
در تفسیر آیه «کلّ یوم هو فی شأن»، در حدیث می‏خوانیم: خداوند هر روز امر جدیدی ایجاد می‏کند که قبلاً نبوده است. «من احداث بدیع لم یکن»**تفسیر کنز الدقائق.***
حضرت علی‏علیه السلام به مناسبت آیه «کلّ یوم هو شأن» فرمود: هر روز گناهی را می‏بخشد، غمی را بر طرف می‏کند، گروهی را بالا و عده‏ای را فرو می‏آورد.**تفسیر برهان.***
پیام ها
1- فرشتگان و موجودات آسمانی نیز همچون زمینیان، دست نیاز به سوی خدا دارند. «یسئله من فی السموات و الارض»
2- کارهای الهی تقلیدی نیست، بلکه ابتکاری و نوآورانه است. «کلّ یوم هو فی شأن»
3- نیاز دائمی موجودات، لطف و فیض دائمی خدا را طلب می‏کند. (او هر لحظه دارای فیضی جدید ومستمر برای آفریده‏ها است.) «یسئله... کلّ یوم هو فی شأن»
4- چنین نیست که خداوند، عالم را آفریده و آن را به حال خود رها کرده باشد، بلکه همواره امور هستی را تدبیر و اداره می‏کند. «کلّ یوم هو فی شأن»