آیه
أَفَمَن کَانَ عَلَی بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ کَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُواْ أَهْوَآءَهُم
ترجمه
پس آیا کسی که بر دلیل روشنی از طرف پروردگارش است، همچون کسی است که بدی کردارش در نظرش آراسته شده و از هوسهایش پیروی کرده است؟
نکته ها
«بیّنه» در اصل به چیزی میگویند که میان دو چیز فاصله و جدایی ایجاد میکند به گونهای که دیگر هیچ گونه ربط و اتصالی با هم نداشته باشند. به همین خاطر به دلیل روشن و آشکاری که حقّ را از باطل جدا میکند «بیّنه» میگویند.**تفسیر نمونه.***
پیامبر با منطق و بیّنه به سراغ مردم میآید، ولی مردم با خوب پنداشتن راه خود و پیروی از هوسهای خویش با او برخورد میکنند.
رسالت پیامبر اسلام همراه با بیّنه است. آن حضرت از جانب خداوند مأمور است و از پیش خود حرفی ندارد و بر این امر تأکید میورزد. «انّی علی بیّنة من ربّی»**انعام، 57 .***
پیام ها
1- تکیهگاه مؤمن، دلیل و برهان است، «بیّنة من ربّه» امّا کفّار به پندار و هوس خویش تکیه دارند. «زیّن له سوء عمله»
2- خودمحوری، نقطه مقابل خدامحوری است. کسی که در برابر دلیل و استدلال تواضع نکند، پیرو هوسهای خود و دیگران خواهد شد. «بیّنة من ربّه... اتّبعوا اهوائهم»
3- انسان فطرتاً با بدی مخالف است و هر کجا میخواهد دست به کار زشتی بزند، ابتدا آن را رنگ و لعاب زیبایی میزند. «زیّن له سوء عمله»
4- مقتضای ربوبیّت، نشان دادن دلائل روشن است. «بیّنة من ربّه»
5 - بعضی از کارها دارای قبح ذاتی است. یعنی ذات و حقیقت آن عوض نمیشود گرچه زیباسازی و تقلّب صورت بگیرد. «زیّن له سوء عمله»
6- انسان برای رسیدن به خواستههای نفسانی، کارهای زشت را به گونهای توجیه میکند که انجام آن زیبا و پسندیده باشد. «زیّن له سوء عمله و اتبعوا اهوائهم»