آیه
إِنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلَا یَسْئَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ
ترجمه
زندگی دنیوی، تنها بازیچه و سرگرمی است و اگر ایمان آورید و پروا پیشه کنید، خداوند به شما پاداش میدهد و همه اموالتان را نمیخواهد.
نکته ها
«لَعب» کاری است که انگیزه واهی دارد و «لَهو» کاری است که انگیزه عاقلانه ندارد.
در آیه قبل، از سستی و سازش با کفّار نهی شد، این آیه گویا به عامل مهم سستی که علاقه به دنیاست اشاره میکند و میفرماید: دنیا شما را نفریبد.
یوسفعلیه السلام در نزد پدر، فرزندی عزیز؛ در دید برادران، رقیب؛ در دید کاروانیان که او را از چاه بیرون آوردند، برده؛ در دید زلیخا، معشوق و در دید زندانیان خوابگذار است. دنیا نیز در دید اکثر مردم، وسیلهی سرگرمی و کامیابی است، ولی در نگاه مؤمنان؛ کلاس خداشناسی و همه چیز آن آیات الهی و بازار تجارت عمل صالح و مزرعه آخرت و کسب فضیلت است.
آفرینش الهی بر اساس لهو و لعب نیست، «و ما خلقنا السّموات و الارض و ما بینهما لاعبین»**دخان، 38.***بلکه این انسان است که به خاطر عدم استفاده صحیح، آن را لهو و لعب و وسیله زینت و تفاخر و تکاثر قرار میدهد.
پیام ها
1- دلدادگی به دنیا و دنیاطلبی، از عوامل اساسی سستی و ضعف مؤمنان است. «لاتهنوا... انّما الحیاة الدنیا»
2- دنیا منهای ایمان و تقوا، بازیچه است. «لعب و لهو و ان تؤمنوا و تتقوا»
3- تقوا از آثار ایمان و مرحلهای بالاتر است. «تؤمنوا و تتقوا»
4- ایمان و تقوا دو عاملی است که دنیای انسان را از پوچی خارج میکند. «لعب و لهو و ان تؤمنوا و تتّقوا یؤتکم اجورکم»
5 - ایمان و تقوا، منافاتی با داشتن ثروت ندارد. «تؤمنوا و تتقوا... لایسئلکم اموالکم»
6- فرمان انفاق، اطعام، زکات، خمس و صدقه، برای رشد ماست، نه پرداخت مزد هدایت. «لایسئلکم اموالکم»