آیه
لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِیهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُواْ اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَ مَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ
ترجمه
همانا برای شما در (روش) آنان، (ابراهیم و یارانش) سرمشق خوبی است برای کسی که به خدا و روز واپسین امید دارد و هر کس روی برتابد، خداوند بی نیاز و ستوده است.
نکته ها
در این آیه و در آیه 21 سوره احزاب که سخن از الگو بودن حضرت ابراهیم و حضرت محمّدصلی الله علیه وآله است، داشتن امید به خدا و روز قیامت، شرط الگو پذیری معرّفی شده است. «لمن کان یرجوا...»
بعد از سه بار تکرار کلمهی «ربّنا» در آیات 4 و 5، باز هم میفرماید: آنان اسوه هستند، یعنی نه تنها در برائت، بلکه در دعا و مناجات هم اسوه هستند.
پیام ها
1- الگوهای الهی تاریخ مصرف ندارند. «لقد کان لکم فیهم أسوة حسنة»
2- نه فقط پیامبران، بلکه یاران صادق آنها نیز برای ما الگو هستند. «فیهم»
3- عقاید صحیح، زیر بنای الگوپذیری در رفتار و اخلاق است. «أسوة لمن کان یرجوا اللّه و الیوم الآخر» (آری کسانی از الگوهای صحیح بهرهمند میشوند که نور امید در دلشان روشن باشد. «یرجوا» و کسانی پشت میکنند که افراد مأیوس و به اصطلاح بریده هستند. «یتولّ»)
4- ایمانی ارزش دارد که ثابت باشد. «کان یرجوا اللّه...» (ترکیب «کان» با فعل مضارع، نشان استمرار و ثبات است).
5 - اعراض مردم از الگوهای الهی، به خداوند و اولیایش ضربهای نمیزند.
«و من یتولّ فان اللّه هو الغنی الحمید»