آیه
بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَی أَهْلِیهِمْ أَبَداً وَ زُیِّنَ ذَ لِکَ فِی قُلُوبِکُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَکُنتُمْ قَوْمًا بُوراً
وَمَن لَّمْ یُؤْمِن بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّآ أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَعِیراً
ترجمه
بلکه (نافرمانی و فرار شما به خاطر آن بود که) گمان کردید پیامبر و مؤمنان هرگز (به سلامت) به خانوادههای خود باز نخواهند گشت و این در دلهای شما آراسته شد و گمان بد کردید و (این گونه) مردمی بدبخت شدید.
و هر کس به خدا و پیامبرش ایمان نداشته باشد، پس ما برای کافران آتش شعلهور آماده کردهایم.
نکته ها
کلمه «بور» به معنای ورشکستگی، رسوایی و هلاکت است.
فطرت انسان، کارهایی را بد و زشت میداند ولی شیطان و نفس، آنها را نزد انسان زیبا جلوه میدهند، تا انسان مرتکب آن شود.
جهادگریزان، خیال کردند که مسلمانان شکست خورده و همه کشته خواهند شد، لذا ترس، بخل، محرومیّت و رسوایی را بر خود خریدند.
پیام ها
1- خداوند به افکار درونی مردم آگاه است و روزی از آنها پرده برمیدارد.
«بل ظننتم»
2- بسیاری از محاسبات و تحلیلها که انسان را آشفته یا شیفته کرده، واقعیّت ندارد. «بل ظننتم»
3- گاهی سوء ظن و افکار انحرافی چنان در انسان تأثیر میگذارد که او را به یقین و سرانجام نافرمانی میکشاند. «بل ظننتم ان لن ینقلب الرسول»
4- ترس از شکست، از عوامل فرار از جهاد است. «بل ظننتم ان لن ینقلب الرسول...»
5 - توجّه بیش از حدّ به خانواده، عامل فرار از جهاد است. «لن ینقلب... الی أهلیهم ابداً»
6- توجّه به خانواده، گاهی چنان در نزد انسان جلوه و ارزش پیدا میکند که فرد حاضر میشود خدا و رسولش را به خاطر آنها رها کند. «زیّن ذلک فی قلوبکم»
7- سوء ظن و پندارها و محاسبات نابجا، دل انسان را بایر و شخصیّت او را تباه میکند. «ظننتم ظنّ السوء و کنتم قوماً بورا»
8 - نافرمانی از فرامین رسول خدا، نشان نداشتن ایمان واقعی و یا زمینه بیایمانی است. «من لم یؤمن باللّه و رسوله»