تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 9(دوره ده جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 55. رحمن آیه 54-59

آیه
مُتَّکِئِینَ عَلَی‏ فُرُشٍ بَطَآئِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَی الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ
فَبِأَیِ‏ّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ‏
فِیهِنَّ قَاصِرَ اتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَاجَآنٌّ
فَبِأَیِ‏ّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ‏
کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ
فَبِأَیِ‏ّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ‏
ترجمه
بهشتیان بر بسترهایی که پوشش داخلی آنها از دیبا و ابریشم ضخیم است، تکیه زده‏اند و میوه‏های آن دو باغ برای چیدن در دسترس است.
پس کدام یک از نعمت‏های پروردگارتان را انکار می‏کنید؟
در آنجا، همسرانی هستند که نگاهشان از بیگانه کوتاه و پیش از اینان، هیچ جنّ و انسی آنان را لمس نکرده است.
پس کدام یک از نعمت‏های پروردگارتان را انکار می‏کنید؟
گویا آنان یاقوت ومرجان هستند.
پس کدام یک از نعمت‏های پروردگارتان را انکار می‏کنید؟
نکته ها
«بطائن» جمع «بطانة» به معنای آستر و پوشش داخلی و «استبرق» ابریشم ضخیم است. «جَنی» به معنای چیدن میوه است و «دان» به معنای نزدیک و در دسترس بودن.
«قاصرات الطرف» یا به معنای چشم ندوختن به دیگران است یا این‏که به خاطر جذّابیت و زیبایی که دارند، همسرانشان حاضر نیستند چشم از آنان بردارند و نگاه به دیگران کنند.
در این آیات، به کامیابی‏های مادی و طبیعی بهشت اشاره شده است:
1. سکونت در باغ و بستان و کنار چشمه‏ها. « جنّتان، افنان، عینان»
2. بهره‏مندی از انواع خوراکی‏ها و میوه‏ها. «کلّ فاکهة زوجان»
3. آسایش و آرامش کامل. «متّکئین»
4. همسرانی پاک و زیبا.**تفسیر کبیرفخررازی.*** «قاصرات الطرف»
زنان بهشتی، هم عفیف و پاکدامن هستند، «قاصرات الطرف» هم باکره و دست نخورده، «لم یطمثهنّ...» و هم لطیف و زیبا. «کانهنّ الیاقوت و المرجان»
پیام ها
1- خوف امروز، آرامش فرداست. «و لمن خاف... متکئین علی فرش...»
2- بهشتیان دارای تمایلات جنسی هستند. «فیهن قاصرات الطرف»
3- جنّ نیز دارای غریزه جنسی است. «لم یطمثهنّ قبلهم انس و لاجان»
4- تمایل انسان به پاکی، بکارت و زیبایی همسر، خواسته‏ای اصیل است، نه تمایلی تلقینی و زائیده فرهنگ و محیط. «لم یطمثهنّ قبلهم...»
5 - زنان بهشتی غیر از همسران بهشتیان در دنیا هستند. زیرا احدی با آنها تماس نگرفته است. «لم یطمثهنّ قبلهم»
6- اول عفّت زن بعد زیبایی او. ابتدا «لم یطمثهن» و سپس «کانهنّ الیاقوت»