آیه
قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَأْفِکَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُکُم مَّآ أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَکِنِّی أَرَاکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ
ترجمه
(قوم عاد به حضرت هود) گفتند: آیا به سراغ ما آمدهای تا ما را از خدایانمان برگردانی؟ پس اگر از راستگویانی، آنچه را وعده میدهی برای ما بیاور.
هود گفت: علم (به زمان وقوع قیامت) تنها نزد خداست و من آنچه را بدان فرستاده شدهام به شما ابلاغ میکنم، ولی (متأسفانه) شما را گروهی جاهل میبینم.
پیام ها
1- پیامبران منتظر مراجعه مردم نبودند؛ خود به سراغ آنان میرفتند و معمولاً با استقبال آنها مواجه نمیشدند. «أجئتنا»
2- گاهی شرک و بتپرستی، چنان حق جلوه میکند که توحید و یکتاپرستی، انحراف محسوب میشود. «لتافکنا عن آلهتنا»
3- علم به همه حقایق تکوینی، مخصوص خداوند است. «انّما العلم عند اللّه»
4- پیامبران نیز محدودیّت علمی داشته و به آن اقرار کردهاند. «انّما العلم عند اللّه» (گاهی اقرار به نمیدانم لازم است.)
5 - وظیفه انبیا، ابلاغ رسالت الهی است. «ابلّغکم ما ارسلت به»
6- درخواست نابجای نزول عذاب، به جای تفکر در سخن حق، نشانه جهل و نادانی است. «فأتنا بما تعدنا... أراکم قوماً تجهلون»