تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 9(دوره ده جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 56. واقعه آیه 26،25

آیه
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْواً وَلَا تَأْثِیماً
إِلَّا قِیلاً سَلاَماً سَلاَماً
ترجمه
در آنجا سخن بیهوده و نسبت گناه به دیگری را نمی‏شنوند.
سخنی جز سلام و درود نیست.
نکته ها
«لغو» یعنی سخن بی‏فایده و بیهوده و «تأثیم» به معنای نسبت دادن گناه به دیگران است.
در روایات، عقل چنین توصیف شده است: «ما عُبد به الرّحمن و اکتُسب به الجَنان»**کافی، ج‏1، ص‏11.*** آن که انسان با آن بندگی خدا کند و در راه کسب بهشت و سعادت جاودان قدم گذارد.
اگر انسان کمی فکر کند که چند روز بندگی خدا در دنیا، این همه رفاه و آسایش و کامیابی در قیامت را به دنبال دارد و با این حال حاضر شود همه این لذّت‏های ابدی را به خاطر دنیای فانی از دست بدهد، کمال بی عقلی است و این است معنای خسارت واقعی که خداوند می‏فرماید: «قل انّ الخاسرین الّذین خسروا أنفسهم»**زمر، 15.*** ای پیامبر! به مردم بگو: زیانکاران واقعی کسانی هستند که خودشان را باختند.
در دعای ماه رجب نیز می‏خوانیم: «خاب الوافدون علی غیرک»**مفاتیح الجنان.*** خدایا! کسانی که به غیر تو رو کردند، باختند و سودی نبردند.
بهشتیان از چند سوی، درود و سلام دریافت می‏کنند:
الف) از جانب اصحاب یمین (دوستان بهشتی). «وامّا ان کان من أصحاب الیمین.فسلام لک من أصحاب الیمین»**واقعه، 90 و 91.*** اگراز اصحاب یمین باشد (به‏او می‏گویند)از طرف دوستان، بر تو سلام.
ب) از جانب اعرافیان. «و علی الاعراف رجال یعرفون کلاّ بسیماهم و نادوا أصحاب الجنة ان سلام علیکم»**اعراف، 46.*** بر اعراف مردانی هستند که همه را به چهره می‏شناسند و بهشتیان را ندا می‏دهند که سلام بر شما.
ج) از جانب فرشتگان. «و الملائکة یدخلون علیهم من کلّ باب سلام علیکم بما صبرتم»**رعد، 23 و 24.*** فرشتگان از هر سو بر آنان وارد می‏شوند و به خاطر صبر و مقاوتشان بر آنان سلام می‏کنند.
د) از طرف خداوند. «سلام قولاً من ربّ رحیم»**یس، 58 .*** از جانب خداوند رحیم، سلام بر آنان باد.
مراد از «سلاماً سلاماً»؛ یا سخنان پیراسته از لغو و نارواست و یا گفتگوهای همراه با سلام و صلح و صفا.

پیام ها
1- در بهشت، اسباب آزار روحی و روانی نیست. «لایسمعون فیها لغواً...»
2- معمولاً کامیابی‏های دنیوی آمیخته با لغو و گناه است، ولی در قیامت، چنین نیست. «لایسمعون...»
3- بهشت، سرای سلام و سلامت است. «الاّ قیلاً سلاماً سلاماً» (جامعه‏ای که در آن سلام و سلامتی رواج دارد و لغو و بیهودگی در آن وجود ندارد، جامعه‏ای بهشتی است.)