در این گفتگو، همه شرکت کنندگان، از فکر و علم و آگاهی و بیان یکدیگر بهره می برند؛ مانند بحث ها و مناظره های علما و پژوهشگران که برای روشن شدن نقاط ابهام موضوع های مورد نظر، به بحث درباره آن ها می پردازند تا هم از فکر دیگران بهره بگیرند و هم فکر و اندیشه خودشان به هنگام بحث فعّال تر شود و عمیق تر بیندیشند.
مباحثه، کاری بسیار مطلوب و مفید است. فکر و اندیشه افراد، در بحث و مناظره، بیش تر به کار می افتد و آثار و برکات و فواید مهم تری خواهد داشت که به همین دلیل، عبادت نیز شمرده می شود.
در روایات نیز، ائمه ما درباره هم فکری و استفاده از آرا و افکار یکدیگر توصیه هایی کرده اند. از امیرالمؤمنان علی(علیه السلام) نقل است که فرمود:
«اِضْرِبُواْ بَعْضَ الْرَّأْیِ بِبَعْض یَتَوَلَّدْ مِنْهُ الْصَّوابُ».
آرا و افکار خود را بر هم بزنید (یا روی هم بریزید) تا از مجموعه آن ها سخن حق و درست، زاییده شود.
﴿ صفحه 372﴾