رشوه مالی است که به قاضی می دهند تا به نفعشان حکم کند و با همراه کردن قاضی با خود، به طرف مقابل خود ظلمی روا دارند.
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
(وَلاتَأْکُلُواْ اَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ وَتُدْلُواْ بِها اِلیَ الحُکّامِ لِتَأْکُلُوا فَرِیقاً مِنْ اَمْوالِ الْنّاسِ بِالاِْثْمِ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ)**بقره/ 188.***.
مال هایتان را در میان خود، به باطل مخورید و آن را به صورت رشوه به حکام و قاضیان ندهید تا در نتیجه، گروهی بتوانند اموال مردم را به ظلم و ستم بخورند در حالی که شما می دانید.
گناه رشوه، بسیار بزرگ است که دامن رشوه گیرنده و رشوه دهنده، هر دو را می گیرد و به آتش جهنم و عذاب الهی گرفتارشان می سازد. و پیدا است که اگر کار قاضی، که با گرفتن رشوه از یک طرف، به طرف دیگر ظلم و ستم روا می دارد و به ناحق حکم می کند گناهی بزرگ است. رشوه دهنده نیز با این کار خود، وی را در انجام این ظلم، ترغیب و یاری می کند که قرآن به صراحت مؤمنان را از چنین کمک هایی برحذر می دارد.