پس از رابطه فرزند با پدر و مادر، طبیعی ترین رابطه انسان، رابطه همسران با یکدیگر است که البته، فرزند هم در واقع، ثمره همین ارتباط خواهد بود؛ اما از آن جا که رابطه فرزند با پدر و مادر، از اهمیت بسیاری برخوردار است، آن را پیش از رابطه همسران، مطرح کردیم.
از یک نظر، رابطه همسران بر رابطه میان فرزند با والدین تقدم دارد؛ زیرا تا ازدواجی نباشد و رابطه همسران تحقق نیابد، فرزندی به وجود نمی آید و با نبودن فرزند، پدر و مادربودن هم تحقق نخواهد یافت. هم چنین گرچه رابطه میان والدین و فرزندان، دارای اهمیت فراوانی است و تقدم رتبی دارد، اما رابطه همسران نسبت به رابطه با والدین، تقدم زمانی دارد.
در هر حال، بخش دیگری از اخلاق خانواده، مربوط به روابط زن و شوهر در محیط خانواده است؛ ولی از آن جا که مباحث اخلاقیِ این بخش، در قرآن کریم، با بحث های حقوقی توأم است، در آغاز لازم است تفاوت میان احکام اخلاقی و حقوقی را بیان کنیم.