(4) إِلَّا الَّذِینَ عَهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنقُصُوکُمْ شَیْئاً وَ لَمْیُظَهِرُواْ عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّواْ إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ
مگر کسانی از مشرکین که با آنان پیمان بستهاید و چیزی از تعهّدات خود نسبت به شما فروگذار نکردهاند و کسی را در برابر شما یاری ندادهاند، پس پیمانشان را تا پایان مدّتشان نگهدارید (و وفادار باشید)، که همانا خداوند، اهل تقوا را دوست دارد.
نکتهها:
اعلام برائت، تنها شامل مشرکان پیمانشکن و توطئهگر میشود، و گرنه کسانی مانند بنوضمره و بنوخزیمه که وفادار ماندند، این آیه آنان را استثنا میکند.
علی علیه السلام فرمود: با هر کس پیمانِ مدّتدار بستهاید، تا آن مدّت وفادار بمانید و به پیمان هر کس بیمدّت است، چهار ماه مهلت دهید.
پیامها:
1- آنان که به پیمانها احترام میگذارند، پیمانشان محترم است.(عاهدتم من المشرکین ثم لمینقصوکم )
2- وفا به پیمان لازم است، گرچه با مشرکین باشد.(عاهدتم من المشرکین... فاتموا)
3- کسی که دشمن شما را یاری کند، دشمن شماست. (لم یظاهروا علیکم احداً)**چون جزء شروط پیمانها، کمک نکردن به دشمنان اسلام بوده است، پس اکنون که کمک کردند، شرط را زیر پا گذاشته و دشمن شمایند.***
4- وفا به پیمان، نشانهی تقواست. (فاتمّوا... انّ اللَّه یحبّ المتّقین)