(56) إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَی اللَّهِ رَبِّی وَرَبِّکُمْ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذٌ بِناصِیَتِهَآ إِنَّ رَبّی عَلَی صَرَ طٍ مُّسْتَقِیمٍ
همانا من بر خداوندی که پروردگار من و شماست توکّل کردهام، (زیرا) هیچ جنبندهای نیست، مگر آنکه او مهارش را گرفته (و بر او تسلّط دارد، امّا سلطهای عادلانه و حقجویانه) بدرستی که پروردگار من بر صراط مستقیم است.
پیامها:
1- توجّه به ربوبیّت همهجانبه خدا، زمینهی توکّل براوست.(توکّلت... ربّیوربّکم)
2- توکّل، زمینهی شجاعت است. (فکیدونی جمیعاً... انی توکّلت) (با تکیه و اتکال بر خداوند، میتوان در برابر جهانی ایستاد)
3- هیچ جنبندهای بدون ارادهی خداوند، قادر بر ضرررسانی به دیگری نیست. (فکیدونی جمیعاً... ما من دابّة الاّ و هو آخذ بناصیتها)
4- خداوند، هم بر همه چیز سلطهی کامل دارد و هم عادل است. (آخذبناصیتها، علی صراط مستقیم)
5 - بر کسی تکیه کنیم که علاوه بر قدرت، عدالت نیز داشته باشد. (توکّلت ، آخذ ، علی صراط مستقیم)
6- در مقابل عناد و لجاجت کفّار، باید از قهر و عدل الهی سخن گفت. (آخذ بناصیتها، علی صراط مستقیم )